Komentarz rysunkowy: Szczery Polityk
Przemyślenia nocą - autor Nocny Marek
W moim życiu natykam się na myśli - wypowiedziane, pokazane, wyśpiewane, wyszeptane i wykrzyczane. Z plątaniny tych luźnych końców próbuję wykuć mądrość i wiedzę, wciąż potykając się o nowe przeszkody tylko po to, aby okryć następnego dnia jak niewiele wiem. Mimo wszystko chce uporządkować te luźne końce i nadać myślom obecnym w każdej formie, jakiś kształt. Chyba każdy z nas chciałby znać odpowiedzi na wszystkie pytania, prawda?
Najnowsze wpisy, strona 4
Swego nie znacie, cudze wyśmiewacie.
Ostatnią modą jest nabijanie się z innych narodów w sposób otwarty. Bardzo chętnie młodzież wykorzystuje portale memowe i społecznościowe, krytykuje, wręcz szydzi z Rosji czy Ameryki, uwypuklając słabości tych nacji do granic absurdu. Jest to typowe zachowanie obronne i zakodowany wstyd za własny kraj, a krytyka Polski jest na marginesie.
Zjawiskiem mnie interesującym od dawna są media (o których piszę tutaj co jakiś czas), dlatego ostatnio porównałem sobie wyśmiewaną Rosję i najzabebistszą Polskę, a z tego porównania wychodzi, że Polacy to jeszcze większy motłoch od wschodnich sąsiadów.
Rosja ma swoje stacje państwowe, i mamy je my. Rosjanie mają partie polityczne, i my je też mamy. My szydzimy z ich propagandy, ale… czy my jej nie mamy? Różnica pomiędzy Rosjanami a Polakami jest taka, że ich propaganda działa na rzecz kraju, całości, a nasza agituje tylko klasę polityczną, i to w głównej mierze jedną partię (tu jesteśmy na równi z Putinem…)
Czego nie widzą Polacy, ci nabijający się z Rosji, to fakt, że kraj ten posiada potężną armię, obywateli wierzących w jej siłę i mających przed oczami wizję supermocarstwa. Nie widzimy też tego, że ich propaganda – kłamiąc o zachodzie – mocno kontroluje naród i kieruje nim w sposób wzorowy, przez co panuje tam jednomyślność i chęć działania dla kraju. Nasza propaganda łapie się wszystkiego co może, a że nie wiele jest do chwycenia, politycy bombardują nas aferami w partiach przeciwnych albo wkładają papkę wyborczą do głów za pomocą upolitycznionych mediów. I tylko tyle mogą zrobić, bo nie posiadamy ani silnej armii, ani gospodarki, ani własnego zdania.
Naśmiewanie się z Rosjan, że żyją w ciemnogrodzie rządzonym przez Putina jest popularne teraz, kiedy ten człowiek potrafi osiągnąć cel za pomocą siły, kiedy nasza młodzież i ludzie w średnim wieku nie mają nawet chęci iść na wybory, za to z przyjemnością śmieją się z wyborców za wschodnią granicą. I kto tu jest śmieszny? Banda ignorantów pozwalających robić z państwem co się politykom zapragnie czy silna propaganda udowadniająca, że w „kupie siła”?
Rosjanie poświęcają dużo czasu w celu poznania partii kandydujących, polityków. Czytają, rozmawiają, słuchają. Polacy mają w dupie kto kiedy i gdzie zasiądzie. Jak powszechnie wiadomo, w Federacji Rosyjskiej media całkowicie poddane są władzy, nie mniej i tak jej obywatele chcą wiedzieć, nie kwestionując prawd im podanych, co kryje się za nazwiskami. My z kolei, tak ogólnie, mamy w dupie wszystko, co jest za progiem naszego domu. Więc kiedy myślę, z czego bardziej się nabijać; z zaprogramowanej, silnej Rosji, czy z nijakiej Polski, w której obywatele lajkują 1500 razy kotki w Internecie, nie poświęcając w roku nawet 10 minut na politykę, to pierwsi są moi niczego nieświadomi rodacy.
Nie ma komu walczyć...
Jak przy każdym zagrożeniu, nawet teoretycznym, media podchwytują temat i analizują stan polskiego wojska oraz potencjalnego wroga. Najważniejszym według nich jest czynnik ludzki, czyli ile wojska posiadają ewentualne antagonistyczne armie. Ostatni sondaż Millward Brawn pokazuje, że tylko 27% Polakó zdecyduje się walczyć za kraj. Sondaż swoje, my wiemy swoje – podobnie jak to jest w przypadku wszelakich akcji „protestacyjnych”, w których udział ma wziąć 1000 ludzi a przychodzi 10, można śmiało stwierdzić, że procenty te spadłyby o połowę, gdyby przyszło realne zagrożenie wojną.
Nie ma co się dziwić – nowoczesna wojna nie bazuje na liczbie wojska, lecz na sprzęcie i jego jakości, a w przypadku konfrontacji z Rosją, jedyne co możemy przeciwstawić, to wojska pancerne. Lotnictwo, obrona rakietowa, marynarka istnieje na papierze, a to co faktycznie posiadamy jest kroplą w morzu potrzeb na wypadek konieczności obrony granic. Te rzeczy wie każdy laik, ponieważ historia pokazała, jak ważny jest sprzęt i lotnictwo.
Poza tym, brak chętnych do walki to także zasługa rządzących krajem, którzy wycyckali z obywateli wszystko, nawet nadzieję na lepsze jutro – więc skoro nawet władze Polski nie potrafią zapewnić lepszego jutra w czasie pokoju, jak mieliby zadbać o to w czasie wojny?!
Pomysły na obronność kraju rodzą się w głowach polityków w tempie iście panicznym; nie dawno dowiedzieliśmy się, że pracownicy ochrony mają stanowić pierwszą linię obrony w przypadku „zielonych ludzików”, teraz dochodzą do tego organizacje paramilitarne, czyli tak zwana „darmocha”. Czyżby znów szukanie oszczędności tam, gdzie szukać ich nigdy nie wolno, zwłaszcza w dobie realnego zagrożenia?! Tym bardziej to wszystko jest śmieszne, gdy przypomnę sobie, dlaczego rząd zlikwidował zasadniczą służbę wojskową (tzw. pobór przymusowy), argumentując, że żołnierz z takiego poboru jest dużo mniej wartościowy niż wojsko zawodowe. Emeryt z grupą inwalidzką z pewnością nadaje się bardziej... Jasne.
I w ten sposób, swoimi pozbawionymi logiki decyzjami, rząd zniechęca obywateli do stawienia czoła wrogowi, zachęcając jednocześnie do jeszcze szybszej emigracji do miejsc, gdzie zachowały się skrawki rozsądku.
